Reformatio {Informatie voor iedereen}

Wanneer de austenitische roestvast stalen voor het eerst ontwikkeld waren, was de technologie van staal maken nog niet zo vergevorderd als het van daag de dag is, koolstof was moeilijk te verwijderen uit het gesmolten staal en dit resulterende erin dat een grote hoeveelheid koolstof in deze stalen geleid heeft tot de vorming van chroom carbiden van het type Cr23C6, voornamelijk in de begrenzingen van de staal korrels.

Tijdens de vorming van deze precipitaten kon een chroom-verarmd zone vormen rond de aansal aangezien chroom dat opgenomen is in het precipitaat sneller verspreiden dan de rest van het materiaal om een constant chroomniveau te handhaven. Wanneer deze precipitaten zich langs de grenzen van graan bevinden, zoals het meestal is, zal daarna versneld corrosie van de chroom verarmde regio’s op kunnen treden, dat word ook wel interkristallijne corrosie genoemd. Dit is te wijten aan het gecombineerde effect van:

• een ongunstige chroom verarmd gebied.
• aanzienlijk verminderde weerstand tegen corrosie.

Deze siliciumcarbide vorming ook wel bekend als sensibilisatie en later kristallijne corrosie is voornamelijk aangetroffen wanneer het materiaal blootgesteld word aan corrosieve omgevingen, na het lassen of bij hoge temperaturen vorming . De oplossing bestond in het toevoegen van een ander element aan de legering die zou bij voorkeur goed te combineren was met de overmaat koolstof in het staal, waardoor de chroom de functie van het vormen en onderhouden van een stabiele oxide-laag (passieve film) kon blijven uitvoeren.

Onderzoek toonde aan dat sterke carbide vormers zoals niobium en titanium resulteerde in de ontwikkeling van de titanium gestabiliseerde soortenroestvast staal. Deze waren met name geschikt voor deze taak, bijvoorbeeld de legeringen 1.4541 en 1.4571. In het algemeen, vereisten “gestabiliseerde legeringen” een titanium toevoeging van tenminste 5 keer het koolstof gehalte in het staal.

Als gevolg van verbeteringen in de productie van roestvast staal, hebben … Lees het gehele artikel...

Wanneer correct geselecteerd en vervaardigd kan roestvast staal een oplossing kan bieden voor afvalwater installaties met weinig onderhoud.

Roestvaste stalen zijn ook volledig recyclebaar. En in overweging genomen dat de uitstekende corrosieweerstand van deze materialen al beken is voor vele jaren, zij het alleen nog de mechanische eigenschappen die nog enige aandacht nodig hebben bij het uitzoeken van de juiste legering.

Een ontwerp aangepast aan het type roestvast staal met een dunnere wand resultaten in een lager gewicht en lagere kosten.

Een verdere toename van de sterkte kan worden bereikt door koude vervorming van austenitische roestvast staal waardoor er extra bespaart word. Austenitische roestvaste stalen zijn makkelijk te fabriceren op de locatie en door de hoge ductiliteit kan ze gemakkelijk worden gevormd.

En als levenscycluskosten in gedachten worden gehouden van het staal word het gebruik van roestvrij staal nog aantrekkelijker. Normaal gesproken word het gebruik van 1.4404 (316l) roestvast staal aanbevolen voor de leidingen voor water en onderwater bouw,  1.4307 (304l) roestvast is daarentegen het materiaal van keuze voor vele toepassingen boven de waterlijn. Dit is gebaseerd op corrosie weerstand en kosten overwegingen.

Legering 1.4462 duplex (ferritische-austenitische) roestvrij staal, in zijn oplossing-gegloeid biedt een combinatie van beide hogere corrosie weerstand en grotere sterkte.

Het  gebruik van deze legering kan worden overwogen voor zwel onder- als bovenwater toepassingen, vooral waar grote componenten moeten worden verplaatst en is een lichtgewicht constructie gunstig.

Corrosieweerstand tegen het afval water en de producten die worden gebruikt voor de behandeling van de water is de primaire eis waar aan moet worden voldaan voor roestvast staal bij afvalwater behandeling.

De stoffen opgelost in het afvalwater, voornamelijk chloriden, moet worden beschouwd als het eerste probleem, gevolgd door de toevoegingen gemaakt tijdens de behandeling van afvalwater die gevormd zijn door oxidatie en flocculatie.

Chloor die word toegevoegd als een … Lees het gehele artikel...

Wat is de 316Ti (1.4571 legering)?

De legering 316Ti is oorspronkelijk in het leven geroepen door Duitse engineers en gebruikers met werkstoff nummer 1.4571. In het Verenigd Koninkrijk is deze ook wel bekend als 320S31.

De legering is in essentie een standaard 316 carbon legering met titanium toevoeging en is in principe gelijk aan de titanium toevoeging bij de 304 legering (1.4301) om 321 (1.4541) te produceren. De toevoeging van titanium heeft als reden om het risico op Interkristallijne corrosie te verminderen bij temperaturen tussen de 425 en 815 graden Celsius.

Interkristallijne corrosie

Wanneer austenitische roesvrijstaal producten blootgesteld worden aan langdurige verhitting tussen de 425 en 815 graden Celcius, het carbon vermengd in het staal zorgt ervoor dat de interkristallijne corrosie minder word. RVS in deze toestand word aangeduid als “gevoelig”. De korrelgrenzen worden gevoelig voor aanvallen bij latere blootstelling bij een corrosieve omgeving. Dit type corossie word interkristalijne corrosie genoemd.

Is 316Ti uitwisselbaar met 316L?

Onder de meeste omstandigheden kan er van uitgegaan worden dat de twee soorten onderling uitwisselbaar zijn, 316L (316S11 / 1.4404) zijn geschikt voor toepassingen waar 316Ti (320S31 / 1.4571) ook kunnen worden gebruikt. Bij waterige omgevingen en plaatsen met een hoge omgevingstemperatuur is er geen praktisch voordeel te specificeren van het type 316Ti en 316L. Bij bepaalde omstandigheden kan de 316L (1.4404 / 1.4432) kwaliteiten een beter keus zijn.

Mechanische eigenschappen

De aanwezigheid van titanium bij de 1.4571 legering geven een verbetering van mechanische sterkte, vooral bij verhoogde temperaturen boven de 600 graden celcius. En er moet dus uitgekeken worden als de 1.4404 als vervanging word gekozen onder deze omstandigheden.

Bewerkbaarheid

De bewerkbaarheid van 1.4571 kan ook een probleem zijn omdat de titanium carbo-nitrides deeltjes kunnen leiden tot een hogere slijtage van het gereedschap.

Polijsten

De titanium carbo-nitrides in 1.4571 kan ook leiden tot … Lees het gehele artikel...